چنگیز که به واسط روابط تجاری روز افزون و هدفهای توسعه طلبانه بازرگانی و بخصوص فتح نیمی از قلمرو قراختاییان و هم مرز شدن با خوارزمشاهیان از اوضاع ایران و عظمت آن مطلع بود، تصمیم گرفت روابط تجاری وسیعی با خوارزمشاهیان برقرار سازد. ( بیانی ، شیرین ، 1388، ص 34) تجار مغول که حدود 500 نفر بودند وقتی وارد شهر مرزی اترار شدند حاکم آن شهر غایر خان به بهانه جاسوسی تجار خان همه آن ها را گرفت و اموال گران قیمت آن ها را ضبط کرد به نحوی که فقط یک نفر از آن جمع زنده ماند که این خبر را به چنگیز رساند . بعد از این ماجرا چنگیز سه سفیر به سوی خوارزمشاه فرستاد برای تحویل حاکم اترار، ولی سلطان بخاطر ترس و روابط خویشاوندی با حاکم اترار از این کار خوداری کرد ، فکر کرد اگر این عمل را انجام بدهد حمل بر ضعف او از مغولان خواهد بود. پس دستور داد پیک خان را بکشند و ریش همراهانش را بتراشند زیرا در نزد مغولان سفیر مصنونیت داشت و تراشیدن ریش هم اهانت بزرگی به حساب می آمد و این خشم چنگیز را به همراه داشت . نکته حائزه اهمیت اینکه اگر واقعه اترار هم به وقوع نمی پیوست دیر یا زود بخاطر قدرت نظامی و اتحاد قبایل آسیای صغیر چنگیز به ایران حمله می کرد ( بارتولد، 1352، ص 928)

توجه: تاتر بسیار چند لایه می باشد خواندن متن بالا قبل از تماشای این نمایش توصیه می گردد، اما به هیچ عنوان به این مفهوم نیست که این تاتر که نمایش تاریخی می باشد. تنها بروید و ببینید و لذت ببرید.

باعث افتخار من بود که به دیدن این نمایش آمدم.ممنون دوستان.ممنون حمیدرضا نعیمی عزیز که باز هم نشان دادی که بر روی هر نمایشی نمی توان برچسب تاتر را چسباند،تاتر حرمتی دارد...
بازی ها عالی و چشم نواز و تامل برانگیز بود به شخصه از بازی سرکار خانم نازی بسیار لذت بردم.
تاتر هنوز زنده هست...