ضحا جان، نفس جان
فرشته های کوچک هنرمند
به افتخار شما می نویسم
حرفه ای بودید
بازی طبیعی و بی تپق
با آرزوی آینده ای درخشان

با نوشته های خانم بهروزیان از نکات نمایش که قدردان نوشته هاشون هستم دیروز برای بار دوم نمایش رو تماشا کردم که گویا خودشون هم در سالن بودن، به نظرم در نقدها و نوشته های این صفحه حق مطلب در مورد بازی درخشان خانم صمدی ادا نشده، دیروز که ردیف دوم بودم حرارت بازی ایشون رو در ۱۰ دقیقه یک ربع آخر اجرا حس کردم و این پرسش برام شد که کدوم بازیگر خانم ما بهتر از ایشون می تونست این نقش رو بازی کنه ؟

زندگی جیره مختصری است مثل یک فنجان چای و کنارش عشق است مثل یک حبه ی قند

«تیتراژ ابتدای فیلم یه حبه قند»

آقای ملکی ۲۸ ساله و بااین سن سابقه بسیار خوبی در نویسندگی و کارگردانی نمایشهای آیینی و سنتی دارند (پروفایلشان را مرور کردم)، دوستان تیوالی در نظرهایشان به سبک نمایش ایشان توجه کنند، باید میراث فرهنگی و هنری مان را پاس بداریم و از کسانی مانند ایشان که دراین زمینه فعال هستند حمایت کنیم، نمایشهای سیاه بازی و تخت حوضی با قدمت چند صدساله و به روایتی چند هزارساله برای شادی آفرینی همراه با نقد جامعه و کنایه زدن به حکام بوده و نمی توان انتظار محتوای نمایشهای سبکهای دیگر را داشت، در تماشای این نمایش کمترین احساس لودگی نداشتم که مرز بین این سبک نمایش و نمایشهای کوچه بازاری (آزاد) است. تماشای این سبک نمایشها به اتفاق پدر مادرها و پدربزرگ مادربزرگها لذت چند برابر دارد.