نظر حمیدرضا اردلان درباره ی خونین زار:

این اثر متن درستی دارد و اجزای نمایش متن را تعقیب میکند، منظورم از اجزای نمایش بازیگر هست ،نور هست ،صدا هست ، فضا هست،خود چیدمان صحنه هست و همه ی اینها و چیزهای دیگری که به تعبیری روزگاری میزانسن می گفتند .
کشتن حرکت بازیگر یک نکته ی بدیهی است که می تواند به یک سبک هم منجر شود .
نگه داشتن یک موتیو آواز که در کار هست باز کشتن تنوعی ست که ذهن ما را از نقطه ی مرکزی و تونل کار دور میکند .این صدای آواز ثابت که بنیانش ثابت است ولی وضعیتش تغییر میکند باز کشتن کسرت است.
به نظر من کار استعداد اجرای فراوان تر دارد و استعداد صورت بندی جدید هم باز دارد، منظورم از صورت بندی جدید این هست که عناصر هم عصری و مدرن می تواند در آن تا جایی برسد که روزگاری شاید بعد از تئاتر فعلی ایران قرار بگیرد.