اولین اجرای بلشویک رو دیدم
غیر از متن خوب
و یه کارگردانی حساب شده
چند تا بازی خوب هم دیدم و لذت بردم
صحنه اول و اون تیپ های نمایش های ایرانی رو نپسندیدم ولی ادامه ی نمایش برام جذاب بود
اما از نظر من کاملترین بازی اون کار متعلق به آقای قائدی بود
شاید شهرام قائدی از نظر فیزیکال ابزار زیادی برای بازی نداشته باشه
من به شخصه در جاهایی متوجه دیالوگی که بیان میکردند نمیشدم
اما این ... دیدن ادامه ›› آدم از شعور بازیگری بسیار بالایی برخورداره
در گرانبهایی که نه به میزان شهرت یا موفقیت بازیگران بستگی داره نه حتی به تحصیلات دانشگاهی بازیگر
بسیاری بازیگرها حتی ستاره ها رو میبینیم که اسیر فوکوس کشی و جلب توجه روی صحنه هستند غافل از اینکه ترحم برانگیزند
شهرام قائدی شعور کار جمعی رو داشت و به معنای واقعی کلمه تئاتر میکرد
بازی در سکوتهای ایشون برای من درس بزرگی از بازیگری بود
بازی در سکوت درست، بدون اضافه کاری، بدون زور زدن، بدون پرت کردن حواس و تمرکز تماشاگر از اتفاق مهمی که در سمت دیگری از صحنه در حال وقوعه، یک بازی در سکوت منطقی و بی کم کاست و ورود مجدد به بازی, دیالوگ درست سرضرب و به موقع و در اوج تمرکز و آمادگی ذهنی
انجام یک پولی فونی هنرمندانه از طرف بازیگر نیازمند شعور بازیگریه و شهرام قائدی اون رو به بهترین نحو انجام میداد
در لحظاتی اصلا فراموش میکردم حضور ایشون رو و بعد در کمال تعجب میدیدم که مثلا آروم و راحت در گوشه ای از صحنه مشغول خوندن کتابشون هستند
آروم و راحت
بدون اضطراب از دیده نشدن
در کل خیلی خوشحالم که تونستم بازی ایشون رو روی صحنه تئاتر ببینم
و حیف میشد اگر که من ازشون بازی تئاتر نمیدیدم

در ضمن دو تا نکته ی خوب دیگه هم داشت بازی شهرام قائدی
یکی اینکه همیشه کاراکترهاش رو با مزه ارائه میده
حتی تو کارای تلویزیونیش هم همینطوریه
یکی هم راحتی ش
خیلی خیلی خیلی راحت بود رو صحنه