در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | محمد حاج زمان درباره نمایش آبی مایل به صورتی: من نظرم رو درباره نمایش به دو قسمت تقسیم می کنم، و برای جلوگیری از هر
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 21:06:06
من نظرم رو درباره نمایش به دو قسمت تقسیم می کنم، و برای جلوگیری از هر گونه سو تفاهم بابت اون قسمت منفی نوشته، هر دو رو در یک پست می نویسم که ... دیدن ادامه ›› در کنار هم به نظر بیان.

ابتدا درباره نقاط قوت اجرایی که به شدت دوست داشتنی، و جزو آثار درجه یک این چند ساله، به خصوص در حیطه آثاری که کاملا داخلی و بر اساس متن های نویسنده های ایرانی خلق شده.

1. نمایشنامه و دیالوگ ها بسیار خوب بود. گیرا و در چندین و چند مورد، به شدت تاثیرگذار و تکان دهنده.
2. موضوع خاص، ارتباط شخصی کارگردان (که نویسنده هم بود) با موضوع و انگیزه نمایش، که تاثیر مثبت روی خروجی کار داشت.
3. دکور ساده، و در عین حال کاملا مرتبط با متن و منتقل کننده بسیار خوب حس و حال و فضای نمایش.
4. بازی های بسیار بسیار خوب و باورپذیر، بالاخص از آقایان امین میری و بهنام شرفی، و خانم ها عاطفه رضوی و نسیم ادبی.
5. پایان بندی بسیار عالی از طرف بازیگران نمایش (که روی دیالوگی از خانم رضوی تموم می شد).
6. و صد البته گریم‌های بسیار بد!

و دقیقا از این مورد پنجم می رسم به نکته منفی و از نظر خودم، به شدت آسیب زننده به نمایش.

نکته منفی حضور خود کارگردان در اجرا بود، حضوری که به دلیل بد ادا شدن و همراه بودن با استرس گفتن دیالوگ-روایت، فضای یک دست و قوی کار رو از بین می برد.
ضمن این که حضور کارگردان بعد از پایان اجرای بازیگران نمایش، و ادای توضیحاتی درباره چگونگی شکل گرفتن نمایش (که البته تا حد بسیار زیادی در بروشور کار هم اومده بود)، و به عنوان بخشی از اجرا و نه سنت حرف زدن کارگردان بعد از اتمام کامل اجرا، ضمن این که تماشاگر رو از فضای احساسی اثر دور می کرد، باز به دلیل ضعف بیان، تاثیر منفی روی اجراهای قوی و مثبت بازیگران داشت، و همچنین -به زعم من- اون دیالوگ شاهکار و پایان بندی عالی شکل گرفته از سوی خانم رضوی رو به دلخراش ترین وجه ممکن نابود کرد!
با یک خاطره این نوشته رو تموم کنم. یادم هست زمانی که آقای فرمان آرا نمایش مردی برای تموم فصول رو به روی صحنه تالار وحدت بردن و در اون نقش کوتاهی ایفا کردند، یکی از منتقدان عزیز درباره اون کار نوشت: «فرمان‌آرای کارگردان، دوست‌داشتنی‌تر از فرمان‌آرای بازیگره». این بیان، درباره خود خانم بیان هم صادق هست :)
یه کمپین "نه به قصه گفتن کارگردان بعد از نمایش" باید راه بندازیم.
۱۱ دی ۱۳۹۶
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید