برا علی آقا عشقی...
علی عشقی... آقا عشقی...داخل دانشکده هنر تاتر اولین چیزی که بهمون یاد دادن این بود که حسی ها مون رو فایل بندی کنیم که بتونیم موقع بازی ازشون بهره بگیریم و بتونیم حسمون رو به مخاطبمون به بهترین حالت ممکن اتقال بدیم...که مسلما حس هامون از تجربیات زندگیمون بدست میاد...من پنج بار بدیدن نمایشت امدم علی عشقی...از بار دوم فقط به این فکر میکردم که اقای سجاد افشاریان چی تجربه کرده که تو رو خلق کرده علی عشقی...واقعا راست میگفتی الان یه محل بهت میگن علی عشقی...علی اقا عشقی اگر دلبرت رو دیدی بهش بگو یکی از مخاطبات بدجور بهش حسودیم میشه که {علی عشقیت هنوز همون علی عشقیه} بهش بگو که چقدر حیف که علی عشقی رو ازدست داد...ولی علی عشقی چند وقتیه با یادت دارم بد جور عاشقی زندگی رو میکنم...
اگر آقا افشاریان رو دیدی بهش بگو که میشه فیلم تاتر شرقی غمگین رو برا فروش بذاره که بد جور لنگ تو میشم تو زندگیم علی عشقی...