"ماها انارایی بودیم که زیر دست و پا حروم می شدن ."
همیشه وقتی می اومدم نظرات کاربران درباره نمایشهای جذابی که دیده بودن رو می خوندم حسرت می خوردم که چرا نمی تونم ببینم .
یکی از حسرتام ندیدن اجرای شرقی غمگین بود ، هرچند بعدها دی وی دی این اثر رو خریدم و تئاتر بالینی ام شده و شمار دیدنش از دستم در رفته .
وقتی امسال فهمیدم جناب افشاریان نمایشی رو روی صحنه می برن تصمیم گرفتم بخشی از این اتفاق لذتبخش باشم و حتما این نمایش رو روی صحنه ببینم
... دیدن ادامه ››
تا بعدها حسرت ندیدنش رو نداشته باشم .
با اینکه خیلی از تهران دورم اما اراده ام برای دیدن این نمایش به قدری بود که ۱۷۰۰ کیلومتر از بندرعباس تک و تنها اومدم و دو بار این نمایش دلپذیر رو در روزهای ۱۵ و ۱۷ مهر با فاصله یک روز دیدم و فوق العاده لذت بردم و حالا از اینکه این تجربه دلپذیر رو داشتم بی نهابت خوشحالم . و الان تنها حسرتم اینه که کاش می تونستم آخرین اجرا رو که ۸ آذر هست ببینم اما متاسفانه دوری راه مانع تحقق این علاقه هست .
سپاسگزارم از جناب افشاریان ِجآن ِدل که چنین کار بی نظیری رو به مخاطب پیشکش کردند ودر پایان نمایش با عشق و احترام با مخاطب برخورد کردند . مانا باشید .
هرکسی یا روز می میرد یا شب ؛ من شبانه روز .