بعنوان مخاطبی که مدتهاست با این سبک از نمایش و این شیوه از اجرا آشناست و تقریباً در اکثر برنامه های مرتبط با آن حضور داشته، باید عرض کنم که این شیوه از تاتر یعنی تاتر تعاملی یا شورایی یا هرچیزی که اسمش را بگذاریم بسیار چالش برانگیز، جذاب و پیشرو است چراکه پس از گذشت چندسال و تماشای چندین اثر در این حوزه ، هنوز هم شوق تماشای این سبک از نمایش در منِ مخاطب بسیار است و همیشه منتظرم تا کار جدیدی روی صحنه بیاید و بتوانم در آن مشارکت داشته باشم.
وقتی بحث تاتر تعاملی و یا کلمه تعامل مطرح می شود چه چیزی بالاتراز اینکه یک مخاطب مدتها منتظر یک کار بماند تا بتواند خودش، ایده هایش، تفکراتش و باورهایش را روی صحنه ای که نمی داند چیست بصورت بداهه محک بزند. این شور و شوق در مشارکت در این تاتر دقیقاً یکی از نقاط افتراق آن با سایر سبک های نمایشی است.
حالا اگر بخواهم بطور خاص در مورد این تاتر صحبت کنم باید از طرح دقیق سوژه آن بگویم. سوژه ای که فراگیرترین و در عین حال پیچیده ترین مسئله اینروزهای ماست و اینکه مشارکت مردم را در زمینه ای ترغیب کنیم که در جامعه مبتلابه دارد خود نشان از دغدغه تیم اجرایی این تاتر برای به تصویر کشیدن یک مشکل اجتماعی و ارائه راه حل برای آن است.
البته همانقدر که قرار نیست در یک تاتر یک ساعته به دنبال حل مشکلات جامعه باشیم همانقدر هم باید انتظار داشته باشیم که راه حل های مخاطبانی که در اجرا مشارکت می کنند به سرانجام نرسد چراکه قرار نیست یک اپیدمی اجتماعی با یک راه حل زبانی و کلامی چند دقیقه ای و یا یک تاتر یکساعته مرتفع ... دیدن ادامه ›› گردد .
بنابراین چیزی که در این تاتر وجود دارد ارائه یک برش از زندگی اجتماعی امروزی است که در چهارچوب نمایشی ملموس، قصد به چالش کشیدن تفکرات و پیش زمینه های ذهنی مخاطب را دارد و در کنار آن به دنبال ایجاد راهکار پیرامون مسئله مطرح شده، در قالب مشارکت فعال مخاطبان است، مشارکتی که سبب می شود متوجه شویم در مقابل مشکلات و موضوعات روز جامعه به اصطلاح با خودمان چندچندیم .
نوشته کار را دقیق، پرمحتوا ، کامل و به دور از زواید و حاشیه های معمول می بینم و کارگردانی و اجرای بازیگران را نیز همینطور.
برای تمام عوامل این کار آرزوی موفقیت و پیروزی دارم و از همه دوستانی که این سبک از نمایش را تجربه نکرده اند دعوت میکنم به تماشای این کار بنشینند و از دیدن آن لذت ببرند.