راضیام که به تماشای این نمایش نشستم. میتونم بگم توی تمام کارهای تینو اینو از همه بیشتر دوست داشتم. تلفیق فضا و شیوههای مختلف اجرایی. گویشهای رئال با ریتمیک سنتی و آواز پاپ. ارائه فانتزی متفاوتی که از قبل از شروع نمایش در لابی میبینی و تا پایان همراهت میکنه. و مهمتر از هرچیز اینکه قصه روایت میکنه. چیزی که به شدت کم شده در تئاتر اینروزها. «نحس» برای من عین دنیای دور و برم بود. تلفیقی از تضادها و گوناگونی. پلیدتر از پلیدی شدن به بهانهی از بین بردن پلیدی!
اجرا رو ببینید.