در زمانی که اکثر تئاترها یا در مورد تنهایی انسان معاصر هستند یا در مورد از خود بیگانگی انسان با محیط و جبر مدرنیته، این یه تئاتر کلاسیک محسوب میشه و حتی با نتیجه‌گیری اخلاقی.
یک روز تابستانی دومین اثری هست که پارسا پیروزفر از اسلاومیر مرژوک اجرا میکنه و برخلاف(بر پهنه ی دریا) از نماد های سیاسی خبری نیست. این کار در مورد دغدغه ی یک انسان معمولی(امید، مفهوم زندگی، سرنوشت، موفقیت، احساسات) حرف میزنه و چون بیشتر بر پایه ی دیالوگ و گفتگو هست و اکت‌های تئاترگونه ی کمتری داره ممکنه حوصله‌ی بعضیا رو سر ببره اما همچنان روانه، بازی‌های عالی داره و جمله‌های غافلگیرکننده.