با توجه به اون گزاره اساسی "اگر هنر نبود، حقیقت ما را خفه می‌کرد" می‌ریم اگه خوب بود که ساعتی از خفگی دور بوده‌ایم؛ اگه بد بود قدر خفگی با حقیقت رو می‌دونیم و یه ماچ دیگه حواله‌اش می‌کنیم. روشنه که حالت دوم بیشتر نصیب‌مون می‌شه. از طرفی بالاخره باید این پول‌هایی که فرت و فرت درمی‌آریم و نمی‌دونیم از دست‌شون چی‌کار کنیم رو یه‌جوری به باد فنا بدیم :))

پنج نکته‌ای که خانم سلیمی ذکر کردند، گیرا و دلپذیر و پسند من هم هستند.

یک نکته هم من اضافه می‌کنم : ` شرکت و حمایت از اجرای زنده برنامه‌ای هنری`

وهم تاتر منشا تحول اندیشه و تفکر

عالی نوشتید جناب بولو