سلام هرچه سعی کردم خودم را راضی کنم که راجع به این نمایش چیزی ننویسم نتوانستم نمی دانم نویسنده متن چقدر با فلسفه آشنا هستند امیدوارم خیلی فیلسوف نباشند ولی من بعنوان کسی که از سالهای دهه پنجاه تاکنون نمی گویم هفته ایی یکی دوبار شما فرض کن ماهی یک تاتر می بینم متوجه فلسفه این نوشته نشدم و ای کاش نمایشنامه خوانی بود و نمایش خوانان روی صندلی خود مینشستند و از روی متن می خوانند که البته این هم هنری میخواهد مثل تغییر تنالیته صدا ولی متاسفانه اینگونه هم نبود اینکه متنی را هرچند سنگین و تکه تکه از بر بخوانی بدون آنکه دیالوگی در کار باشد و یا حرکتی هنگام خواندن آن متن از بر شده وجود داشته باشد هرچه باشد تاتر نیست اگر نویسنده یا کارگردان در بازگشایی (( گره ))هایی که بیان شد راهنمایی بفرمایند مانند یک دانشجو مطالبشان را می خوانم و برای همیشه مدیونشان خواهم بود چرا که اگر کشس کلمه ایی به من بیاموزد برای همیشه به عنوان معلم قدردانش خواهم بود