درود بر این گروه و دغدغه‌های ارزشمند و ستودنی‌شان (و البته کافکا)
واقعا دیگه اگر دانشجویان و قشر دانشگاهی ما هم به این مباحث فکر نکنند که دیگر وا مصیبتا.
احسنت!
به قول معروف: "امید من (ما) به شما دانشگاهی‌هاست." به شرطی که واقعا دغدغه‌های ستودنی داشته باشید.
بعد از مدت‌های طولانی یه نمایش ارزشمند، هم در انتخاب محتوا و هم در کارگردانی ظریف و هوشمندانه.
و چقدر لذت‌بخش است وقتی در رورانس این جملات بدون کاربرد گفته * نشد *:
"اگر کارمون رو دوست داشتید به دوستانتون و اگر دوست نداشتید به دشمنانتون پیشنهاد دهید!!!!"
کار خوب که رو زمین نمی مونه باباجان!