.
یادداشت هوشمگ گلمکانی برای نمایش #راندِوو
————————
نمایش «رانده‌وو» نوشته و کار وحید منتظری در سالن کوچک تالار مولوی، موضوع آشنا و گستره این سال‌ها را دارد: خیانت. اما آن‌چه تماشای این نمایش کوچک را دلپذیر می‌کند، ساختار روایتش، و به‌خصوص دیالوگ‌های پی‌در‌پی و پینگ‌پنگی آن است که برخی از بهترین کارهای امیررضا کوهستانی را به یاد می‌آورد. پرده اول از یک زاویه، موقعیتی را روایت می‌کند و پرده دوم از زاویه روبه‌رو. همین ساختار روایت است که نمایش را جذاب می‌کند، دور از انتزاع، با ابهامی خیال‌انگیز، که ذره‌ذره، جزییاتش روشن می‌شود. یکی از بازیگرانش، اگر اشتباه نکرده باشم آبان حسین‌آبادی (بازیگر نقش اردیبهشت!) استعدادی‌ست که باید به آن توجه کرد. لطفا توجه کنید!
————————