مدت زیادی بود که اجرایی با این سبک ندیده بودم. کاری که مشخص بود از زمان شکل گیری متن تا نوشتن آن، انتخاب بازیگران، طراحی فرم و حرکات، طراحی گریم و ... همه و همه در خدمت تاتر (به معنای واقعی کلمه) بود.
همیشه فکر میکنم واقعا چرا باید تاتر ببینیم و یا اساسا چرا باید از دیدن یک نمایش لذت ببریم؟
به نظرم پاسخ این باشه که در هر نمایش هر کدام از ما با بخشی از خودمان مواجه میشویم و این مواجهه به کشفی لذت بخش منتهی میشه!
در این اجرا هم میشه با وجوهی از خودمون روبرو بشیم که باعث تفکری لذتبخش برای مخاطب هست.
لذتی که ارزش تحمل جایگاه نه چندان راحت و بدون تکیه گاه سالن دانشکده سینما تاتر رو داشت!
امیدوارم مخاطبان جدی تاتر از زحمات این گروه کمتر شناخته شده و متعصب حمایت کنند