دیشب این نمایش رو دیدم در حد من که تخصصی تو تئاتر ندارم ایرادی نداشت فقط سوژه ها خیلی تلخ بودند! من شخصا تا به حال مونولوگ بدون غم وغصه ندیدم ولی امسال هر چی دیدم انگار بدتر بوده شایدم به حال و هوای خودم بر می گرده. واقعا تو شرایطی که الان داریم و کلا حالمون خوب نیست ای کاش هنرمندامون یکم شادتر کار می کردند البته وقتی خودشونم تو همین جامعه هستن و حالشون بده شاید توقع غیر منطقیی باشه ولی کاش لااقل از سوژه های کمتر دردناک استفاده می کردن. فکر کنم اگه دوسال قبل این نمایش و دیده بودم بیشتر ازش لذت می بردم و از حرفهایی که برای گفتن داشت. ولی الان بیشتر دلم میخواد فراموش کنم تا اینکه به یاد بیارم چقدر سختی های زندگی میتونه ادم ها رو درمونده کنه که فقط انتظار مرگ و بکشن!