رویای ناتمام، داستان عشق است و خواستن، گزینش میان خوشوقتی و خوشبختی، بودن یا داشتن، پس زدن ندای دل به سود نهیب مغز، دریغ و اندوه از دست دادن، زبان بسته شدن از دیدار یار، سرخوشی شنیدن "آری"، بی چارگی آوار جدایی، ...
نمایش همه این دریافتها و کنش و واکنشها را به سادگی و زیبایی و بدون داوری به صحنه می آورد. بازیها میان خوب و خیلی خوب در نوسان است. رفت و آمد بازیگران در صحنه کوچک سالن، کمی نیاز به پرداخت بیشتر دارد. با رویکردی آسانگیرانه و برای پرشمار بودن صحنه های گوناگون(خانه، دانشگاه، کافه و ...) دکور مینیمال پذیرفتنی بود. صحنه آغازین به استواری دیگر صحنه ها نبود؛ به ویژه ناهماهنگی بازیگر با ترانه.
با شادباش به گروه و آرزوی کامیابی و بختیاری در کارهای پیش رو