جانی:پشتم صافه؟رابرت:نهههههههههه،نیست
..........................................................................................................
جانی:مث چی؟مث چی؟عین دوتا مرد باهم حرف بزنیم؟عین دوتا مرد؟
ساااااارا
.......................................................................................................................................
اندام؟اندام؟البته عن دام
........................................................................................................
رابرت:میگفتن یارو مث هنرپیشه ها خودشو سه تیغ کرده
........................................................................................................
رابرت:جان،امیدوارم ... دیدن ادامه ›› هیچوقت خط نخوری
........................................................................................................
جان: عصبانی نشو رابرت!
رابرت: من عصبانی نیستم، فقط دارم یکم به سلامت روح و جسمم لطمه می زنم!
........................................................................................................
؛رابرت،میشه از برس تو استفاده کنم؟
؛البته البته
........................................................................................................
جانی:میشه بهت دست بزنم؟مرسی
........................................................................................................
رابرت:برا رفتن به یه کافه نیاز نیست قرارتو تو دفترچه کوفتیت یادداشت کنی
........................................................................................................
رابرت:من هیچ توجهی به اون زنیکه هرزه نمیکنم،اینگار دارم با دیوار حرف میزنم
جانی:آخه چطور؟مگه پارتنرتون نیست؟
رابرت:مونولوگ،کاراکتر شئ
........................................................................................................
رابرت:جانی،هیچوقت صداقتو با ضعف اشتباه نگیر
........................................................................................................
رابرت:من اینجا رو منتقدای مادر به خطا در نظر گرفتم
.......................................................................................................
جانی:تو داری چکار میکنی؟حوله یه وسیله شخخخصیه،میتونی بری از رختشورخونه بیاری.حرومزاده!خدافظ پدربزرگ
(رابرت با بغض و‌مستاصل رفتنش را میبیند)
.......................................................................................................
متن رو پرت نکن زمین!
درسته همش رو خط زدیم...ولی این دلیل نمیشه پرتش کنی!
........................................................................................................
بازیگری زهری ست شیرین کام 
تمرین روی صحنه ی خالی 
بدون تماشاچی 
اما سرشار از زندگی 
سرشار از ناب بودن 
سرشار از جوونی 
سرشار از عشق 
........................................................................................................

رابرت : باید یک چیزی بهت بگم .
جان : خب ، بگو
رابرت : درباره ی تئاتره ،، این یکی از وجوه شگفت آوره تئاتره ،، و اون ، جان ، یک نوع طی طریقه که خیلی شبیه خود زندگیه...
جان : خب ، اون چیه ؟؟
رابرت : ساده ست ، اون توی ذات تئاتره ،، مثل زندگی _ البته تئاتر بخشی از زندگیه ... نه ؟؟ می فهمی چی دارم می گم ؟؟ همان طور که توی یک مغازه بزرگ وقتی رو که آدم صرف می کنه نمی تونه از زندگی خودش جدا کنه ... چون بالاخره اون بخشی از زندگیشه،،، این موضوع روی صحنه ی تئاتر هم مصداق پیدا می کنه ، مدت زمانی که تو روی صحنه ی تئاتر هستی ، بخشی از زندگی توئه، تئاتر زندگیته جان! زندگیمونه!
........................................................................................................
جیلیان به تو گفته من پدر بچه حرومزاده توووووووام(با تمسخر کلمه را کش میدهد)
........................................................................................................
رابرت:ازم درخواست کن،زوزه بکش
.......................................................................................................
یچیزی جلو سگ پرت کنی دم تکون میده،دم تکون میده،اما این زنیکه هرزه فقط وایمیسه نگاه میکنه.دور شدم نگاه کرد،بغل کردم نگاه کرد.ماچش کردم نگاه کرد
........................................................................................................
بیا جانی بیا،آآآآ نگاه کن،نگاه کن،این عینک دیگه برا توعه،آه آه برا تو شد.ولی دیگه سراغ اون میز نرو
........................................................................................................
جانی:رابرت،فقط به من بگو صفحه چننننده؟؟؟
........................................................................................................
جانی:خب بهش فکر نکن!
رابرت:چرا به ذهن خودم نیومد جانی
........................................................................................................
من تو هم رو میگم توام دیگه توهم نداشته باش،باشه؟
........................................................................................................
رابرت:تو نمیتونی ساکتم کنی و منو مفت بخری!تو بمن نگفتی ساکت شو.گفتی خفه شو
........................................................................................................
جانی:زیبایی چیزیه که آدم باید درونش داشته باشه.اما اینا دارن با تئاتر کاسبی میکنن
........................................................................................................
امتیاز جوونی تو تنها نقطه ضعف توعه!
........................................................................................................
رابرت:یه نسل بذر میکاره نسل بعدی رو پرورش میده 
اما قضیه اینجاست 
نسل بعدی از اعمال نسل گذشته س که تاثیر میگیره نه از موعظه هاشون
........................................................................................................
حواسم بهت هست جانی،حواسم بهت هست
........................................................................................................
جانی:هاهاهاهاهاها،(دلبرانه و کودکانه میخندد در حالیکه دستمال مرطوب را با ذوق میکشد)
........................................................................................................
رابرت:تشکر لازم نیست جانی،اگر اینطور نبود بهت نمیگفتم
........................................................................................................
تکونش بده،محکم،محکم،مث دختر بچه ها نه.سریعتر.مث گردو پر مغز،بیرونش سفت و محکم
........................................................................................................
رابرت:جوونها در تئاتر پیشرو نمایش در آینده ان،شعار مزخرف خودم
........................................................................................................
جانی:
خواب میبینم...خواب میبینم تو یه مکعب شیشه ای معلق تو هوا زندانی ام.
آدمای زیادی پایین این مکعب جمع شدن دارن منو تماشا میکنن.
مادرا منو با انگشت به بچه های کوچیکشون نشون میدن و در گوش بچه هاشون یه چیزی میگن،که من نمیفهمم چیه.
خواب میبینم دارم از یه کوه خیلی بلند سقوط میکنم انگار بال دارم.
یه پرنده افسانه ای منو رو هوا میقاپه و برای خوراک بچه هاش میبره.
از چشمام شروع میکنن،حتما چشمای خوشمزه ای دارم.
خواب میبینم تو یه بیمارستان روانی بستری شدم....بالاخره
به صورتم دست میکشم ولی صورت ندارم..انگار یه خمیر سفید تمام صورتمو پوشونده.
خواب میبینم تو یه خیابون خیلی شلوغ دارم راه میرم ولی لختم...لختِ لخت‌‌‌...
وقتی رسیدیم خونه خیلی خسته بودیم مجبور بودیم مغزامونو در بیاریم بندازیم تو آب سرد...که صاف شن...تمییز شن...
ولی وقتی دوباره رفتیم سراغشون به جز یه مشت حجم سفت و سرد و پیر دیگه چیزی نبودن
........................................................................................................
مگه من نظرتو خواستم،نظر من نداریم جان،نظر من نه
........................................................................................................
به دنیای نمایش خوش اومدی!
........................................................................................................
گردنمم بزنی من اینو رو صحنه نمیگم،باور بدار
.......................................................................................................
ببین جان تو یه کاری داری که باید انجام بدی 
تو این کار باید از شعورت کمک بگیری
برای تحمل سختیاشم باید معرفتت و به کار بندازی و درکتو از اینکه چی درسته چی غلط
باید احساس همدردی داشته باشی 
ضوابط اخلاقی و بشناسی
مقررات حرفه ای رو بشناسی