به صحنه بردن نمایش هایی درباره دشواری های کمتر گفته شده اجتماعی، سخت است، ازین رو گستاخی گروه در برگزیدن چنین داستانی سزاوار ستایش است. با این که همراهی تماشاگر با داستان فراز و نشیب دارد، اما نویسنده/کارگردان از پس کار برآمده است. آفریدن شخصیت "مهری" که بخشی از آگاه کردن تماشاگر از روند داستان (در کنار خنداندن تماشاگر) بر دوش اوست، نشان از هوشمندی نویسنده دارد. بازی ها، طراحی صحنه و لباس کمابیش خوب است، به ویژه کاربرد "چارچوب" ها را پسندیدم. پیروز باشید.