نمایشی که برای ۴۰ سال قبل بازنویسی و کارگردانی شده باشه. بدون جذابیت، کشدار، نا امید کننده. روشن ترین توضیح این می تونه باشه تماشگرها بالاتفاق از نیمه نمایش مدام ساعت شون رو نگاه میکردن.