آثار بکت فارغ از نام و اعتبار گروه اجرایی به خاطر سبک و سطح کیفی ارزش به تماشا نشستن رو داره، به خصوص متن آخر بازی.
در اجرای این گروه استفاده از نور ساده بود، حرکات و اکت دو بازیگر در حداقل ترین شکل صورت گرفته بود، نسبت بین دو شخصیت باور پذیر شکل گرفته بود اما نسبت قدرت ها کم رنگ بود، حذف دو شخصیت نل و نگ حتی اگه به خاطر ضرورت اجرا صورت گرفته باشه کیفیت متن و اجرا رو تحت الشعاع قرار داده و چه خوب می شد این شخصیت ها حذف نمی شدند، حال و هوای اجرا مخاطب رو درگیر می کنه اما از یک جایی به بعد این ارتباط در میانه کار و بخش آخر کم رنگ می شه، در کل اگر بخوام قیاس کنم این اجرا رو با اجراهای دیگه ی سالن ها به نظر من امکانات و استاندارد کیفی اجرای آخر بازی با همه ی کاستی ها به مراتب بالاتر از خیلی از اجراهای این روزهاست. خدا قوت می گم به گروه اجرایی.