اجرای رضایی راد از "فرشته ی تاریخ" اجرایی سبک پردازی شده است. او در مقام نمایشنامه نویس و کارگردان از طریق پیوند شخصیت های والتر بنیامین و سقراط و حضور برتولت برشت به مسئله ی تاریخ توجه ویژه ای می کند و با ارجاعاتی چند به مسائل امروزین, وضعیت انسان در پهنه ی تاریخ را پیش روی مخاطب قرار می دهد.

او در واقع "امر تاریخی" و "مسئله ی تاریخ" را بر روی صحنه دراماتیزه می کند.

شیوه ی اجرا "تئاتر اپیک" برشتی است. پرداخت صحنه از کیفیت مناسبی برخوردار است و کارگردان با استفاده از نور, صدا و تصویر در ایجاد موقعیت های فرمی و بصری موفق عمل کرده و سطح تاریخی را به سطح زیبایی شناختی انتقال ... دیدن ادامه ›› می دهد.

هر چند, ارجاعات پرشمار و گاه و بیگاه به نوشته های بنیامین و تأکید بیش از حد بر صحنه ی بازی شطرنج میان بنیامین و برشت ضربآهنگ اجرا را در برخی لحظات مخدوش می کند.

"فرشته ی تاریخ" مدعی است که انسان (مدرن) را در بافت تاریخی خود به تصویر می کشد. مشکل در ترکیب مسائل خاص نمایشنامه نیست بلکه مشکل آنجاست که شخصیت اصلیِ نمایش می باید انبوهی از مسائل تاریخی و انسانی همچون جنگ, عشق, انقلاب, اردوگاه های کار اجباری و مهاجرت اجباری را در شخصیت خود گرد آورده و به دوش کشد. همین امر موجب می شود که تمامی این مسائل به نوعی در یک سطح قرار گیرند و تا حدودی دچار بی رمقی شوند.