نمایشی در بستری طنز و قالبی فانتزی که در یک خانواده پرجمعیت رخ می دهد، البته نویسنده تلاش داشته تا با نامدهی اسامی لاتین به شخصیت ها و طراحی لباس و یا موسیقی اذهان مخاطبین را به خانواده ای غربی معطوف کند غافل از آنکه بافت قصه و روند شخصیت پردازی ها از یک خانواده وطنی روایت می کند.
بازی ها عامدانه اغراق آمیز و در خدمت ژانر فانتزی اثر و موسیقی زنده و رپ خوانی یکی از پسرهای خانواده بر جذابیت های نمایش می افزاید و ریتم نمایش را با توجه به طول مدت ٨٠ دقیقه ای آن ملموس تر و تند تر می کند.
استفاده از کلیشه "خانواده" و اتحاد درونی شخصیت ها مبنی بر تداوم و حفظ خانواده وقتی با شوخی های جنسی و تکرار تعمدی کلمات بر اساس شخصیت منفعل پدر و یا رفتارهای عصبی مادر شکل می گیرد و رویه طنز شیرینی را بوجود می آورد اگرچه که برخی میزانسن ها و دیالوگهای تک موضوعی تکراری در ادامه و تا صحنه آخر مخاطب را کمی خسته می کند.
خانواده ای که بر اساس انفعال پدر به آینده ای دل خوش کرده تا شاید با شانسی باد آورده و یا روند مهاجرتی پیشرو خود را از مهلکه موجود نجات دهد اما "واقعیت" توهمات را بر آنان باطل می کند.
نمایش بر اساس ساختار دیالوگهای طنز و جنس شوخ طبعی نقش های اصلی چون پدر و صاحبخانه یا پسرها و استفاده از میزانسن هایی با حرکات موزون و استفاده حداکثری از آوانسن و موسیقی زنده، تلاش می کند تا نمایشی مفرح را برای مخاطبین رقم زند.
طراحی صحنه بر اساس یک خانه ای با وسایل کهنه و فرسوده و طبقه ... دیدن ادامه ›› ای اجتماعی نزدیک به خط فقر ایجاد شده ولی به صورت مینیمالیستی و طراحی لباس ها هم برگرفته از همین خط سیر منتهی به زوال و فروپاشی بر اساس فقر روندی ثابت دارد.
درجه کیفی نمایش : B
کارگردانی : ٧/١٠
ایده : ٦/١٠
متن : ٦/١٠
بازی ها : ٧/١٠
موسیقی : ٧/١٠
طراحی نور : ٧/١٠
طراحی صحنه : ٦/١٠
طراحی لباس و چهره پردازی : ٧/١٠