روزی که رفتم نمایش <امروز روز خوبیست برای مردن> رو با دوستانم دیدم، احساس خیلی خوبی داشتم حتی چند روز بعد از دیدنش.
البته داستان یک نسل که درگیر جنگ بودن را وقتی تو یک برش زمانی مناسب و خیلی فشرده می بینید آدم رو به فکر فرو می برد ولی وقتی این کار ترکیب میشود با بازی ها و بازی گرفتن های حرفه ای و تکنیک های نوآورانه اجرایی و داستانی که مخاطب را در خودش فرو میبرد واقعا ارزش دیدن دارد.
من کمتر چیزی رو دو بار میبینم به صورت زنده ولی حتما <امروز روز خوبیست برای مردن> را دوباره خواهم دید،
خیلی توصیه می کنم به آدم های حرفه ای هر حوزه ای که این کار ارزشمند رو که براش با وسواس زحمت کشیده شده را ببینید.