غروب روزهای آخر پاییز نمایش نجیب و دوست داشتنی بود.
امشب بیشتر به خاطر همت عالی که واسه بیماری کارگردان این اثر اکبر حسنی رفته بودم این نمایش رو ببینم ولی خود نمایش هم دلچسب بود..
به قول سوسن پرور هر صندلی که پر شه ممکنه یک روز به زندگی یک نفر اضافه شه و وقتی که تماشاچی میاد که به ادامه زندگی یک نفر کمک کنه با اینکه اصلا ممکنه که اون رو نشناسه تو این دوران عجیب غریب مبینه هنوز انسانیت نمرده و چقدر لذت بخشه که آدم این صحنه ها رو میبینه..
هنر نمایش یک طرف ولی به خاطر شاد کردن دل کارگردان هفته آخر این نمایش را برید ببینید شاید بشه کمکی کوچکی به هزینه های سرسام آور بیماری خاص ایشون بشه...
میشه با خرید خارج از ظرفیت بلیط همت عالی هم بگیرید...حیفه این فرصت رو از دست بدیم...