در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | شقایق شعبانی درباره نمایش امروز، روز خوبیست برای مردن: ◽️یادداشت جناب آقای مسعود میری(مولف،روزنامه نگار و شاعر) بر نمایش:
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 00:52:06

◽️یادداشت جناب آقای مسعود میری(مولف،روزنامه نگار و شاعر) بر نمایش:

امروز روز خوبی ست برای مردن تئاتر نو را به نمایش می گذارد . در آغاز عنصر غافلگیری ما را در بر می گیرد . ما با نمایش فیلم روبرو هستیم یا با تیاتر - سینما؟ راستش در باب این نمایش حرف های زیادی دارم که با کارگردان موفق - کمال هاشمی - و یکی از دو بازیگر - سارا سجادی - این نمایش عالی در میان گذاشتم . توصیه می کنم تئاتر دوستان این کار موفق را از نظر بگذرانند و تماشایش را از دست ندهند. "امروز روز خوبی ست برای مردن" نشانی از ژرفای فهم زوال و فروپاشی ست که در چشم انداز مرگ اجتماعی خود را بازگویی می کند . ما تمام نمایش را در پرده ای حایل می بینیم : پرده ای که تاریخ و زمان را نمایندگی می کند . و این اولا موجب رقیق شدن رنج واقعیت می شود و ثانیا کاری درخشان را در اثر به انجام می رساند: واقعیت به واقعه ارتقاء می یابد . اثر از این پس در مفهوم مواجهه بازگویی را آغاز می کند . مواجهه به مثابه امری اجتماعی که مسئله ها یا پرابلم های نفسانی ما را عریان می کند . مواجهه از نعمت صُدفه و اتفاقی بودن رخدادها بهره می برد ، و این یعنی اثر در بطن واقعیت ، طبیعت واقعه را تولید خواهد کرد. امروز روز خوبی ست نمونه ای مثالی از فاجعه است ، فاجعه ای که در سطح انسانی و اجتماعی خود را پهن کرده و نوعی زوال عمومی را پیش چشم می آورد . این فاجعه البته رنج و محنت عمومی شده را از امری واقعی فراتر می راند به پرتوهایی فلسفی سوق می دهد . با این همه هر گاه پرده برافتد نه توی اجتماع مانی و نه تصویری که به "منِ" منشق و چند پاره متصل است ، بلکه رنجی ... دیدن ادامه ›› سر بر می آورد که یک یا چند نسل رو به زوال و گرفتار فاجعه آن را از سر گذرانده اند . داستان این نمایش مدرن از دست دادن مادر است ، مادری که از آغوش مادر جسمانی آغاز می شود و در مادر نمادین ، به وطن و خانه خود را به پیش می راند . اما وقتی کودک از پستان مادر گسسته می شود ، تازه خود را در می یابد و رشد می کند اما در مادر نمادین خود را گسترش می بخشد . زوال اما کاری باژگونه می کند : مادر نمادین به قدر کفایت آغوشی رشد یابنده و توسعه بخش ندارد تا فقدان مادر نخستین را التیام بخشد . داستان نمایش این فقدان ها را برجسته می سازد و از آن چشم نمی پوشد . امروز روز خوبی ست فرصتی ست تا این مواجهه خود را در ما تُنُک کند و رنج از یاد نرود ، رنج تهیدستی و فقری که به انهدام خواهد انجامید . سخن بسیار است اما بهتر است نمایش را ببینید ، آنوقت می توان بسیار از آن سخن گفت . نمایشی با متن خوب ، بازی خوب و شیوه ای نو در عرضه و بیان .
امیر مسعود و میترا این را خواندند
mahaya این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید