از سر کلافگی
در انتهای جغرافیای بی خبری،

می کشیم؛
شیهه های بی رسا

می زنیم؛
فریادهای بی صدا..

فرمان این است :
هیچ بیاندیش،نقطه.
هیچ نیاندیش،نقطه.
هیچ بگوی،نقطه.
هیچ نگوی.نقطه.