نمایش «سکوت سفید» را دوست داشتم! حرفهای براون، یادآور روزهایی بود که بهواسطه شغلم، یعنی ارتباط با انواع آسیبهای اجتماعی، آرامشم را از دست داده بودم، با او همذاتپنداری کردم؛ برای دور شدن از جامعه و «آن بیرون»...
از اینکه معرف این نمایش به دوستانم بودم و دیشب هر دو با رضایت کامل، سالن نمایش را ترک کردند، خوشحالم! هر سه دکور را دوست داشتیم و خاموش و روشن شدن چراغها بنا به روند نمایش، جالب و متفاوت بود!
بازیگری حرفهای آقای سامان دارابی، در نقش «براون»، به نظر من نقطه قوت این تاتر بود! بازیگری خانوم آناهیتا اقبالنژاد، در نقش «سرپرستار»، نیز با آن صدای خاص و جذاب، خوب بود!
تبریک به آقای کورش سلیمانی و عوامل اجرایی! منتظر کارهای بعدی شما هستم...