شاید اگه این حجم از بازخورد های مثبت وجود نداشت به دیدن یه نمایشی که بیش از دو ساعت بود نمیرفتم ( با توجه به شرایط سالن ها و صندلی ها واقعن نشستن روی صندلی از یه حدی بیشتر میتونه تبدیل به شکنجه شه) اما اتفاقی که در لانچر 5 میافته اینه که شما صد در صد حضور فکر و روحتون به نمایش اختصاص پیدا میکنه تا جاییکه نمیخوایید نمایش تمام شه. لانچر متن فوق‌العاده ای با بازی هایی از گروهی جوون و بی ادعاست که یه بار دیگه نشون میده هنوز میشه قصه و داستان خوب نوشت و خوب روایت کرد.
بسیار به گروه تبریک میگم و مترصد فرصتی برای دیدن دوباره اش هستم.