وقتی کار بی پدر آقای مساوات رو دیدم مو به تنم سیخ شد اینقدر که هر تئاتری که اسمشون رو ببینم میبینم و خواهم دید .
کار قبلیشون نسبت به بی پدر افت داشت ولی بازم دوست داشتم
ولی کار بیگانه در خانه به نظرم واقعا کسل کننده بود. نوآوری در تئاتر رو درک میکنم و احترام میگذارم ولی این که دو ساعت دلم بخواد بازیگر رو تو صحنه ببینم نه این که بیشتر از این که به صحنه ی زنده نگاه کنم مجبو بشم که تصویر دو بعدی رو نگاه کنم