طراحی‌صحنه مثل کُلیت کار ، ساده و خوب.
توی نمایشنامه به‌خوبی به جزئیات توجه شده‌بود، ولی حیف به دلیل اینکه فقط ما زن‌ها این محیط رو تجربه کردیم ... دیدن ادامه ›› احتمالا این جزئیات هم بیشتر برای ما ملموسه.
این خیلی جالب بود که همه‌ی بچه‌های کلاس به جز کسی که تازه‌‌وارده، زبان‌انگلیسی خوبی داشتن برعکسِ ادبیاتشون؛ توی یکی از نقدهای برگه‌های قبل خوندم این مربوط به تاثیر رفتار معلم باهاشونه که به نظر من هم می‌خواستن همین منظور رو برسونن.

کم(بخوانید کوتاه) بود ، واقعا کم بود .. وقتی که تموم شد من اینجوری بودم که نههه زوده هنوز کلی حرف مونده که از اون سیستم آموزشی مریضِ دیکتاتور بگید.
از لحاظ منطقی اینکه داستان بیشتر حول محور دو شخصیت بود، خب خیلی هم پایان به موقعی داشت اما باز هم دلم می‌خواست ادامه ‌داشته‌ باشه. به نظرم همه‌ی نقش‌ها خوب شخصیت‌پردازی نشده‌بودن، من همش منتظر بودم داستان و مشکلات بقیه رو هم توی مدرسه ببینم. به طور مثال اون نقشی که ردیف آخر می‌نشست، آستین‌هاش بالا و ظاهرا دانش‌آموز شری بود ، از ابتدا منتظر دفتر رفتن اون بودم اما یکبار هم نرفت.

ولی به طور کلی نمایش خوبی بود.