خسته نباشید گروه محترم
کار رو دوست نداشتم و البته جای شکایتی هم نیست چون نمایش برای الف.ر ساخته شده بود و احتمالا من الف.ر نبودم و دلیلی هم نداشت که اندکی مخاطب کار حساب بشم.
ولی کاش از قبل از ورود به سالن میدانستم نمایش برای مخاطب خاص ساخته شده و نمی آمدم.
نکات مثبت و منفی کار از نظر من برای اطلاع مخاطب:
نمایش خوبی است اگر دوست دارید تاثیر فلسفه ویتگنشتاین و روانکاوی لکان و اسطوره های یونان و سینما و کودکی و بزرگسالی را بر محمد مساوات ببینید.
نمایش بدی است اگر بدنبال خلاقیت غیر شخصی باشید‌.
نمایش خوبی است اگر سن شما بین ۱۲ تا ۲۵ سال است و هنوز تکلیف خودتان با خدا و فلسفه و کوانتوم و پست مدرنیسم را روشن نکردید و دسترسی به کتاب و انسان های آگاه در این زمینه ندارید و علاقه مند هستید تا استادی به نام مساوات داشته باشید‌.
نمایش بدی است اگر خودتان عقل دارید و توانایی جستجو در ... دیدن ادامه ›› خاطرات و اتفاقات زندگی خودتان را دارید.
بازیگر زن ،خانم رومینا مومنی از بقیه متفاوت بود که احتمالا دلیلش ناتوانی کارگردان در کنترل کردن این بازیگر باشد و احتمال ضعیف هم دارد که از روی عمد و به خواست کارگردان ، جنس بازی اش با تمام عناصر نمایش( و نه فقط بازیگران و بلکه با مهندسی کلی نمایش) فرق داشت که البته به خاطر ذات مسلط بر پست مدرنیسم که از شارلاتانیسم غیر قابل تمیز است، توان قضاوت در این مورد نیست( در آثار پست مدرن و بخاطر هرمنوتیک مسلط بر دنیا، هر کسی میتواند هر ادعایی بکند و برای همین شناخت شارلاتان از هنرمند سخت است)
اگر نوید محمدزاده را در بروشور به جای دینو حدده ، درست هم می نوشتید مشکلی پیش نمی آمد چون می شد تئاتر تر باشد و کمتر به شعبده بازی و در آوردن خرگوش از کلاه شبیه می شد.
پیشنهاد میکنم اگر مستقل و دارای قدرت تحلیل هستید این نمایش را در زمانی دیگر، مثلا وقتی دنیا تهی از اجرا شده ، ببینید.زمانی که مجبورید به تجربیات دیگران به زور هم که شده توجه کنید.
ولی
اگر هنوز مجبور نیستید خواب های دیگران را گوش کنید در حالیکه کار مهمتری مثل راه رفتن در خیابان دارید، خوب است فعلا این نمایش را نبینید.