فقط یک ربع اول جذاب بود بقیه ش که بیشتر خنده دار شد و این خنده های تماشاگران معنای عمیقی داشت که متاسفانه یا خوشبختانه باعث سرگرمی جمعی هم شد ... محتوا داشت پیام هم داشت اما مهم ترین چیزی که باید می داشت و نداشت حفظ تمپو و فرم بود , چون این ژانر ها معمولا تو سینمای ایران ساخته نمیشه چون چارچوب و تعریف خودش رو نداره , حالا اینکه این کارگردان تصمیم گرفته بود که فیلم اول خودش رو در ژانر ترسناک و معمایی بسازه می بایست دانش کافی هم داشته باشه و همین جوری یه فیلمی نسازه و به جشنواره فیلم فجر ارسال کنه . شاید اگر تو جشنواره های خارجی این فیلم پخش می شد , اصلا خبری از این خنده ها نبود . نمی دونم بگم مشکل از ما تماشاگران بود که خنده مون گرفت وسط توهم ها و تخیل های بی پایه و اساس فیلم یا مشکل از کارگردان که نتونست فیلم سر و شکل داری بسازی که حداقل به اون ژانری که براش فیلم ساخته احترام گذاشته باشه ...
بدترین فیلمی که تا الان تو جشنواره دیدم ... هر چند که حدس می زنم بدتر از این هم قراره ببینم تو این دوره .
امتیاز من : ۳ از ۱۰