پس لال کلامی یعنی این ، اینکه نه بخوانی نه بنویسی ، نوعی مردگی بر شریان مغز تا نوک شست و اشاره، سایه کرده! پس مردگی یعنی لا کلام....
مانند کسی که از اعتصاب غذا رنجور است، گرسنه و نحیف درد می کشد...اما نمی تواند لقمه بردارد ... آن قدر اعتصاب کرده که از خوردن ابا دارد...
حال این روز های من است ، حصر کلمات در سینه ام انفجاری را رقم خواهد زد ، می دانم....اما هرچه از دل می نویسم با Del پاک می شود ...ابا دارد...
ابا دارم....