امروز فیلم رو دیدم. کاری به خود فیلم ندارم، البته چند جایی خوب خندیدم. اما گویا پیمان قاسم خانی درک جالبی از طنز و ظرافت هاش داره. زمانبندی طنز و خندوندن رو می دونه.
در مجموع به نظرم یک فیلم اعتراضیه تا یه کمدی جلف:
۱. پلان استخر بی نظیر بود. تصور اینکه این پلان در یک فیلم هالیوودی چطور می بود و حالا چطوره، شگفت انگیزه.
۲. بی ناموس! مطمئن نیستم ولی فکر کنم رکیک‌ترین فحشی که تو سینمای ایران بشه داد.
۳. سر زد از افق یا ای ایران؟ برای کدوم جونمون رو میدیم؟ نکته کجاست؟
۴. اشاره به آرگو، به نظرم شجاعانه اومد. شاید اگه به فیلم “بر بال های عقاب ها” اشاره میکرد، دقیق تر بود ولی کمتر کسی اون فیلم و بازی برت لانکستر رو یادشه.
فیلمبرداری فیلم هم جالب توجه بود.

قبلا از سن پترزبورگ لذت خوبی برده بودم و این فیلم هم نشون داد قاسم خانی ذائقه ی خوب و نگاه ظریفی داره.