تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 02:45:11
اسموکینگ روم
27.6.99
سالن استاد سمندریان
نمایش هایی که قبل از ورود بیننده، بازیگران روی سن هستند جذابیت خاصی دارد، در این تئاتر خاص شما در ... دیدن ادامه ›› لحظه ی ورود حسی شبیه داخل شدن به یک فضای آخرالزمانی زامبی وار را دارید، از همان ابتدا مانیتور بالای سن توجه شما را به خود جلب می کند، مثلا با جمله ی "از ریختن خوراکی داخل قفس خودداری کنید." شعارهای اینچنینی که روی سر بازیگرانی که زامبی وار در قفسی مقابل شما تلو تلو می خورند همهمه ی اوایل سالن های نمایش را خفه تر می کند.
اسموکینگ روم به نویسندگی "مهدی زندیه" و کارگردانی "سعید زارعی" مجموعی از گفتارشناسی، کارکرد زبان در جامعه ای امروزی، تناقضات انسانی را به محوریت قدرت مولتی مدیای امروزی در راستای به چالش کشیدن قدرت انتخاب یا اجبار انسان ها به نمایش می کشد.
ابر رایانه ای که کنترل همه ی صحنه را به دست میگیرد بی شباهت به ابر رایانه ی "اودیسه ی فضایی 2001" کوبریک نیست، هرچند به چالش کشیده شدن توانایی انسان در تغییر سرنوشتش در حیطه ی اجبار و اختیار بارها به عرصه ی نمایش در آمده است اما دیدن آن از زاویه ای که کنایه ای به جامعه ی امروزی مجازی مان دارد دیدنی است.
ایده ای بسیار زیبا و نگاهی بسیار نو که متاسفانه در ابتدای نمایش با تعدد اپیزودهای اجرا شده با زبان های بیگانه بیننده را خسته و زده می کند. به نظر می رسد توقف های نمایش باید در لحظه ی معرفی کاراکترها اتفاق می افتاد و اپیزودهای پرداختن به کاراکترهای وارد شونده به "اسموکینگ روم" کوتاه تر و سریع تر پیش می رفت تا به انتهای مسیر و اصلی ترین خط داستان که درگیری قهرمان با کاراکترها و پسر 15 ساله ی خداگونه می رسید.
در انتهای داستان اسموکینگ روم ذهن شما ناخودآگاه به "کنترل روم بودن" فضای سمی حاکم بالاخره خو میگیرد و متوجه می شوید که قبل از شروع نمایش خود شما هم با مانیتور روبرو در سطحی مورد بازی ذهنی قرار گرفته اید.
در انتها جایی که با ارزش بودن سرنوشت انسانی تا حد شرط سر پاستیل خرسی پایین می آید یادآور دیالوگ فیلم "کنستانیتین" که گفته می شود: خدا یک بچه است با مزرعه ی مورچه...
در انتها به نظر می رسد ایده ی ناب این نمایش با کاهش اپیزودهای اول و افزایش زمان و دقت اپیزودهای آخر بسیار پرورده تر و خش نما تر خواهد شد.
27.6.99
سالن استاد سمندریان
نمایش هایی که قبل از ورود بیننده، بازیگران روی سن هستند جذابیت خاصی دارد، در این تئاتر خاص شما در ... دیدن ادامه ›› لحظه ی ورود حسی شبیه داخل شدن به یک فضای آخرالزمانی زامبی وار را دارید، از همان ابتدا مانیتور بالای سن توجه شما را به خود جلب می کند، مثلا با جمله ی "از ریختن خوراکی داخل قفس خودداری کنید." شعارهای اینچنینی که روی سر بازیگرانی که زامبی وار در قفسی مقابل شما تلو تلو می خورند همهمه ی اوایل سالن های نمایش را خفه تر می کند.
اسموکینگ روم به نویسندگی "مهدی زندیه" و کارگردانی "سعید زارعی" مجموعی از گفتارشناسی، کارکرد زبان در جامعه ای امروزی، تناقضات انسانی را به محوریت قدرت مولتی مدیای امروزی در راستای به چالش کشیدن قدرت انتخاب یا اجبار انسان ها به نمایش می کشد.
ابر رایانه ای که کنترل همه ی صحنه را به دست میگیرد بی شباهت به ابر رایانه ی "اودیسه ی فضایی 2001" کوبریک نیست، هرچند به چالش کشیده شدن توانایی انسان در تغییر سرنوشتش در حیطه ی اجبار و اختیار بارها به عرصه ی نمایش در آمده است اما دیدن آن از زاویه ای که کنایه ای به جامعه ی امروزی مجازی مان دارد دیدنی است.
ایده ای بسیار زیبا و نگاهی بسیار نو که متاسفانه در ابتدای نمایش با تعدد اپیزودهای اجرا شده با زبان های بیگانه بیننده را خسته و زده می کند. به نظر می رسد توقف های نمایش باید در لحظه ی معرفی کاراکترها اتفاق می افتاد و اپیزودهای پرداختن به کاراکترهای وارد شونده به "اسموکینگ روم" کوتاه تر و سریع تر پیش می رفت تا به انتهای مسیر و اصلی ترین خط داستان که درگیری قهرمان با کاراکترها و پسر 15 ساله ی خداگونه می رسید.
در انتهای داستان اسموکینگ روم ذهن شما ناخودآگاه به "کنترل روم بودن" فضای سمی حاکم بالاخره خو میگیرد و متوجه می شوید که قبل از شروع نمایش خود شما هم با مانیتور روبرو در سطحی مورد بازی ذهنی قرار گرفته اید.
در انتها جایی که با ارزش بودن سرنوشت انسانی تا حد شرط سر پاستیل خرسی پایین می آید یادآور دیالوگ فیلم "کنستانیتین" که گفته می شود: خدا یک بچه است با مزرعه ی مورچه...
در انتها به نظر می رسد ایده ی ناب این نمایش با کاهش اپیزودهای اول و افزایش زمان و دقت اپیزودهای آخر بسیار پرورده تر و خش نما تر خواهد شد.
سپهر امیدوار، فاطمه معصومی، امیر مسعود و آقامیلاد طیبی این را
خواندند
زمرد^_^، فاطیما حسین زاده، فرناز حسینمردی، محمدامین افشار و ملیکا حصارکی این را دوست دارند
زمرد^_^، فاطیما حسین زاده، فرناز حسینمردی، محمدامین افشار و ملیکا حصارکی این را دوست دارند
Saeed Zarei (saeed1369)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۲ شهریور ۱۳۹۸
ممنون از نظرت
۲۹ شهریور ۱۳۹۹
دوستدارم
( ۱ )
پاسخ
ممنون از شما بخاطر کار زیباتون و بازی عالی خودتون و بازیگرانتون
ممنون از خود شما
منم پابرهنه ی عرصه ی تئاتر رو دوست داشتم امیدوارم به زودی کارهای بهتر و بیشتری ببینیم ازشون
منم پابرهنه ی عرصه ی تئاتر رو دوست داشتم امیدوارم به زودی کارهای بهتر و بیشتری ببینیم ازشون
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۱,۰۰۰ نفر
+۲۸,۵۳۰ برنامه
+۸,۹۵۴,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۵۱۲ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
