در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | مهدی یار درباره نمایش شب سیصد و شصت و ششم: توصیه به کسانی که ندیده‌اند: احتمالِ پشیمانی از دیدنِ این تیاتر با توج
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:53:09
توصیه به کسانی که ندیده‌اند: احتمالِ پشیمانی از دیدنِ این تیاتر با توجه به این دلایل وجود دارد: 1-متنِ به‌قدری گیرا، ذهنی و انتزاعی است که نیازی به دیدنِ این کار حس نمی-شود و شنیدن‌ش کافی می‌نماید 2- نزدیکیِ ناخودآگاهِ تماشاگران به یکدیگر هنگام دیدنِ اثر 3- سرِپا ایستادن در اکثرِ اوقاتِ نمایش
سوادِ من: جزئی
می‌تونم بگم که متنِ کار رو واقعاً دوست داشتم و تویِ ذهن‌ام لحظه-به-لحظه باهاش پیش می‌رفتم و جزئیاتِ جذابِ خواب‌هایی که تعریف می‌شد در لحظاتی می‌تونست حتا مو رو بر تنِ آدم راست بکنه.
اما هرچه که فکر می-کنم می‌بینم که لذتِ شنیدنِ صدایِ ضبط‌شدة این کار، بدون دیدنِ هیچ صحنه‌ای، نه تنها کمتر از دیدن‌اش نیست، بلکه به گمانِ من بیشتر هم هست. متن، که به تعریفِ رویاهای گوناگونی می‌پردازه، به قدری خیال‌پردازانه و جزئی‌ست که من واردِ دنیای ذهن و تصورِ خودم می-شدم و لحظاتِ کوتاهی اصلاً یادم می‌رفت که در حال تماشای یک "نمایش"‌ام. حتا در اواخرِ کار، وقتی که چشم‌هام رو برای چند دقیقه بستم، دیدم که از کار لذتِ بیش‌تری می‌برم؛ نه اینکه اشکالی در بازیگری باشه، یا کوتاهی‌ای از سمتِ کارگردانی بخواد رخ بده، بلکه ذاتِ متن از نگاهِ من اینطور می‌طلبید.
به نظرم چیزی که می‌تونست اجرای رو از حالتِ "شنیدنی" به "دیدنی" تبدیل بکنه، وجودِ یک-سری صدای پس‌زمینه بود که فضایِِ خواب و ترس و ... را القا بکنه؛ که با توجه به اینکه اجرا در فضای باز بود، این امکان ظاهراً وجود نداشت.
اگر این اجرا با هدفِ جلوگیری از انتشارِ کرونا در ... دیدن ادامه ›› فضایِ باز اجرا می‌شه، با توجه به نحوة ایستادنِ تماشاگرها نسبت به همدیگه، به هدفِ خودش اصلاً نرسیده و بهتر آنکه داخلِ سالن می‌بود؛ تا هم فاصله‌ها حفظ بشه و هم از امکاناتِ صوتیِ سالن استفاده.
صحنة موردِ علاقه: خزیدنِ بازیگرها از بلندی به پایین (اوایلِ بازگوییِ خوابِ مادربزرگ و مردِ هندی)
سپاس از شما برای حضورتان و به اشتراک گذاشتن یادداشتان درباره اجرا
۰۶ مهر ۱۳۹۹
برکه بذری
سپاس از شما برای حضورتان و به اشتراک گذاشتن یادداشتان درباره اجرا
سپاس از شما بابتِ اجرا در این شرایط

نکتة دیگری که متأسفانه فراموش کردم بگم و برایِ اجرایِ بعدی قابلِ اصلاح هست، تلفظِ کلمة " چراغِ پیه‌سوز"ه (در داستانِ مادربزرگ و مردِ هندی) که توسطِ بازیگر به صورتِ piyesuz گفته می‌شه درحالی که به گمانِ من، تلفظِ درستِ اون به صورتِ peehsuz صحیح‌تره.
۰۸ مهر ۱۳۹۹
مهدی یار
سپاس از شما بابتِ اجرا در این شرایط نکتة دیگری که متأسفانه فراموش کردم بگم و برایِ اجرایِ بعدی قابلِ اصلاح هست، تلفظِ کلمة " چراغِ پیه‌سوز"ه (در داستانِ مادربزرگ و مردِ هندی) که ...
نظر شما یکسره درست است. تلفظ صحیح این واژه «به ساکن حرف (ه)» است [پیهْ]. با این همه از آن جایی که تداول عوامانه‌ی این واژه با کسره‌ی پایانی است و کلیت متون به زبان محاوره نگاشته شده؛ با پیشنهاد بازیگرم برای تلفظ به شکل عامیانه مخالفتی نکردم.
سال‌هاست که متون من برخوردار از امکانات گستره‌ی متون اساطیری‌اند؛ یا به سخن دیگر آرکاییک می‌نویسم؛ با این حال برای نخستین بار در این کار یعنی در «شب سیصد و شصت و ششم» متنی به زبان محاوره نوشته‌ام و از این راه اندکی از پای فشاری پیشین‌ام بر پرهیز از شکسته نویسی در گذشتم.
با سپاس از توجه شما دوست گرامی
۰۹ مهر ۱۳۹۹
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید