بگو بدین مایه، "مویه" اینک چنان بسوزد
که "جان عشاق" و "دلکش" و "دیلمان" بسوزد

به زخمه آن‌سان بزن که "داد" از وتر برآید
که دسته‌ی تارِ خسته تا استخوان بسوزد

امان امان ای حبیب من، در مقام تحریر
کنون ... دیدن ادامه ›› ز داغ طبیب من بی‌امان بسوزد

"شکسته" دیدم "بیات شیراز" و "اصفهانک"
مگر که شیراز در ره اصفهان بسوزد

"رهابِ" شورِ سلیم ما در گلو بلرزد
"بیات ترک" رحیم ما در اذان بسوزد

فرو نهادم خیال و میل چمن نکردم
که همدم گل به سوگ سرو چمان بسوزد

به پیشواز که می‌رسد زهره چنگ در کف؟
چه می‌نوازد که ماه درآسمان بسوزد؟!

بگو جوان را، بگو عوان را که گر بزارم
در این مصیبت، جوان بسوزد عوان بسوزد

چو آب کُر کآتش آید از شروه‌ی مشایخ
شراب خمخانه در غریو مغان بسوزد

به ناله‌ی ارغوان کنون ارغنون بگرید
به مویه‌ی ارغنون کنون ارغوان بسوزد

چگونه آه و فغان توانم زدن که دیگر
چو تیغِ آه از جگر کشم بر، فغان بسوزد

ز نام آن بر شده به کیهان بگوی و بگذار
سگانِ کیهانِ یاوه‌گو را زبان بسوزد

دهان دهان شمعِ شعله آواز توست روشن
که هرکه این شمع پُف کند را دهان بسوزد

دمغ ممان یوسفِ همایون ما و بگذار
به بوی حُسنت دماغِ چندین... فلان بسوزد

کساد نامد هنر به بازار و چند روزی
بمان کزین شعله ناکسان را دکان بسوزد

نه ترسِ آب است و نان مرا کین رثا سرودم
سفیل، ترسد که آب بندند و نان بسوزد!

ز داغِ دستان ملولم اما هزار امید است
که خصم در آخر چنین داستان، بسوزد

امیرحسین_الهیاری

.
.
.
پاینده‌ای، به‌یاد تو شیون نمی‌کنم!
رخت عزا کنار تو بر تن نمی‌کنم!

روشن‌تری ز روز و به‌جز جانِ شعله‌ور
شمعی به شامِ سوگِ تو روشن نمی‌کنم!

وقتِ شکستن است ولی ... دیدن ادامه ›› بغضِ خویش را،
شادم که خرجِ شادی دشمن نمی‌کنم!

تا زنده‌ام به‌رسم تو ای سروِ سرفراز
زنجیرِ هیچ عُلقه به گردن نمی‌کنم!

این نکته‌ام بس است که همچون تو در حیات
خدمت به خان به‌خاطر خرمن نمی‌کنم!

گنجی‌ست در طریق تو ای رند نیک‌پی
این گنج را حواله به رهزن نمی‌کنم!


مرتضی_لطفی
.
.

فکر کنم من بعد صدای شجریان رو که میشنویم محال ه گوشه ی چشم مون تر نشه... و یه آه نکشیم....و هربار باور نکنیم...

های های، های های دل تنگ من !!!!!!

تو می روی و دل ز دست می رود
مرو که با تو هر چه هست می رود

شب غم تو بگذرد ولی
درین میان دلی ز دست می رود

من از دیروز یاد این شعر آقای ابتهاج افتادم که به تازگی برای ارغوانش سروده.من فکر می کنم کم کم دارم به غریبی در وطن دچار میشم.برای همین احساس می کنم نه تنها آقای ابتهاج این شعر رو برای ارغوانش سروده بلکه انگار برای همه ی ما سروده.برای همه ی ما که ارغوانمون رو به تازگی از دست دادیم:

ارغوان می بینی؟
به تماشاگه ویرانی ما آمده اند
مانده ایم تا ببینیم نبودن را
آخر قصه شنودن را
پشت این پنجره ی بسته هنوز
عطر آواز بنان مانده است
شهریار ... دیدن ادامه ›› این جا شعر نقاشش را خوانده است
آن شب افشاری با کسایی و قوامی و ادیب
تا قرایی و فرود
وان درآمد از اوج
شجریان،لطفی
چه شبی بود،دریغ
زندگی روی از این غمکده گردانیده است
ارغوان
در و دیوار غریب چه تماشا دارد؟

سلام. این واقعیه؟ یعنی واقعا استاد سایه در ادامه ارغوان سروده؟ مرجعی دارید براش؟