اواخر 89 عضو تیوال شدم، یه دیوار یادگاری بود خیلی ساده...روزی 5 6 بار سر میزدم و یادگاری ها رو میخوندم. انگار با همه بچه هایی که فعال بودن دوست بودم، معتادش بودم اصن. امروز بعد از مدت ها ( از اخرین یادگاری که نوشتم تقریبا 6 سال میگذره) یه دفعه یادم افتاد اومدم پسوردم رو بازیابی کردم و تک تک بچه هارو چک کردم دیدم خیلیاشون دیگه چیزی ننوشتن. چرا اینقد دلم گرفت نمیدونم ولی کاش حافظه نداشتیم کاش دلتنگ نمیشدیم...دلتنگ دیوار یادگاری و بچه هاشو و روزایی که میگذروندم شدم...