به نام خالق هستی بخش
موسیقی وتاتر از جمله نیازهای بشریست که جامعه بدون آن رنگ رخوت بخود خواهد گرفت .
نمایش اتول سورون به راستی وبه همت بازیگران جوان و پر استعدادش بسیار خوش درخشید .موسیقی و نور به کمک بازیگر آمد ولحظات شادو پدر التهابی برای تماشاچی بوجود آورد.تماشگر با بازیگر بازی کرد و نگاه او از صحنه قطع نمیشد.هر لحظه صحنه دیدنی وپر از حرف بودوطنز .از بداهه گویی های مرسوم وتماشاگر فریب به دور بود وحرکات بدن برای همه نقشها به درستی تعریف شده بود .بازیهای درخشان بازیگران جوان
حیرت انگیز بودوهر کدام برای خود حرفی داشتند از لالی گرفته تا نقال وشاه وطبیب که همه نشانگر کار منسجم گروه وانگیزه بالای هنرجویان بود.