دیشب بعد از مدت زیادی دوری ناخواسته، بالاخره تونستم با دیدن این نمایش به یکی از محبوبترین جاهای دنیا برم، سالن تئاتر! و چه بازگشت جانانه‌ و دلچسبی! نمایش "سگک" که اول در مورد دیدنش مردد و دودل بودم به لیست نمایش‌های جذابی که تا الان دیدم اضافه شد. بازی، گریم، و فیگورهای بسیار جذاب و قوی تینو صالحی در کنار بازی میخکوب‌کننده مرجان قمری از نقاط قوت بارز این نمایش بود. گریم فوق‌العاده قوی، و صحنه‌آرایی بسیار خلاقانه بود. من نمی‌دونستم داستان این نمایش براساس واقعیته. با دیدن فیلم مستندی که اواخر نمایش پخش شد هم خیلی شگفت‌زده شدم و هم شیرینی داستان برام دوچندان شد. گریم به قدری بازیگر رو به شخصیت واقعی شبیه کرده بود که واقعا بخاطرش باید در مقابل ماریا حاجیها ایستاد و کلاه از سر برداشت. بنظرم لبخند بدیعی هنوز در نقشش کاملا جا نیافتاده و جای پیشرفت بیشتری داره. در نهایت نتیجه‌ی کارگردانی رضا بهرامی عزیز بسیار قابل تحسین و ستایشه.

دیدن این نمایش رو حتما توصیه می‌کنم.