نمایش با تم روانشناسی که در ابتدا ورود،بازیگری که مخاطب اورا نمی بیند با تولید صدای سگ میخواهد تماشاگر را آهسته آهسته در دل نمایش فرو ببرد. پس ... دیدن ادامه ›› از نشستن تماشاگر در جایگاه و شروع تکانشی نمایش در می یابیم که در همین آغاز کارگردان قصد میخکوب مخاطب را دارد. ودر این امر موقق عمل کرده است.
داستان به اینگونه روایت می شود که زنی چشم باز میکند و خودرا در تیمارستان همراه با پرستاران،دکتر و دیگر دیوانه ها می یابد.
نمایش “او زیباست” نمایشی که با ریتم بالا و هارش(خشن) که اگر بگوییم منظور از “او”در اینجا”زندگی”است،بسیار در تضاد با نام خود می باشد و همین پارادوکس یکی دیگر از حسن های نمایش محسوب می شود و ما در می یابیم با زندگیِ زیبایی روبرو نیستیم.
بخواهیم کمی منتقدانه نگاه کنیم،ریتم بسیار بالا و عدم استراحت به ذهن مخاطب ممکن است برای برخی آزار دهنده باشد و اما برای برخی دیگر بسیار راضی کننده. به همین جهت در این بخش بحث سلیقه مطرح می شود. که اتفاقا این دست نمایش ها بسیار مورد علاقه لیدی تئاتر است!
این شیوه کارگردانی وانتخاب ریتم بالا با نمایشنامه منطبق است و این حیث می توان به عنوان نقطه قوت از آن یاد کرد.
بازی ها یکدست و از سطح کیفی مناسبی برخوردار است.
طراحی موسیقی و نور با همراهی طراحی صحنه هرسه در یک سطح هستند و نقاط قوت اصلی این نمایش در انتقال مفاهیم روانشناسی محسوب میشوند.