بسیار تعجب کردم، همان دقایق ابتدایی بازی ها (بواسطه بروشور نمایش) از توقع من فراتر بود، انتظار بازی هایی در این سطح رو نداشتم. ابدا هیچ یک از بازیگر ها هنرجو به نظر نمی آمدند، همه چی از نظر من بعنوان یک تماشاگر معمولی درست و جذاب بود و تنها کت و شلوار و کفش برادر بزرگتر مشخصه ای از دوران و زمان نمایش نداشت و متناسب با سایر اجزای صحنه نبود. بازی ها بویژه بازی پدر(پاسگالی) و کلاریسا جذاب بود، حتی سرفه های تک و کار با تلفن همراه تماشاگر ردیف اول در فاصله چند سانتی متری از بازیگر نقش کلاریسا ذره ای تمرکز و حسش رو تحت تاثیر قرار نداد.
من که خیلی لذت بردم.
همگی خسته نباشید.