تکنیکالیست ها وقتی تازه شروع به کار میکنن تمام ابزار هایی که یاد گرفتن رو روی چارت میارن به طوری که خروجیش میشه ی چارت شلوغ پلوغ که اعصاب رو خورد میکنه و خدا میدونه که تحلیل درست از آب در بیاد یا نه ولی هرچی حرفه ای تر میشن این خط و خطوط کمتر میشه و در نهایت با یکی دو تا ابزار سیگنال خرید رو از دلش می کشن بیرون .تو کارهای سینمایی هم مشابه همین حس به من دست میده که وقتی کارگردانی تازه کاره یا کمر همت بسته که این کارش متمایز باشه تمام آموخته ها و تکنینک های سینمایی رو که بلده حتا اگر نیاز نباشه میریزه تو کار و وقتی من به عنوان بیننده پای کار می شینم به جای اینکه به طور کلی فیلم خوب ببینم دارم جز به جز از فیلم لذت می برم .آتابای هم برای من فیلم لذت بخشی از این قسم فیلم ها بود .خانم نیکی کریمی تمام همت و اموخته هاش رو به کار گرفته ولی در نهایت انگار کاری متمایز ارایه نکرده به طوری که من بیشتر امضای هادی حجازی فر رو روی کار میبینم تا کارگردان جدید رو .
به طور کلی فیلم رو دوست داشتم .بازی نابازیگر ها بسیار عالی بود .آقای جواد عزتی رو همیشه دوست داشتم ولی خیلی متوجه بودم که ترکی بلد نبوده و یادگرفته هرچند این کارش جای تقدیر داره ولی لهجه ساختگیش ی جورایی تو ذوقم می زد .
به عوامل خسته نباشید میگم و دیدن این فیلم رو توصیه میکنم .