یادم نمیاد آخرین بار کی این همه موقع دیدن یه تئاتر شکنجه شده باشم و از تموم شدنش خوشحال
شلخته مودبانه‌ترین لغتیه که در مورد تئاتر به ذهنم میرسه و افسوس برای خودم که تحت تاثیر جوزدگی کاربرها قرار گرفتم و یه عصرم رو تلف کردم
نه حرف فلسفی خاصی نبود و نه روایت خاصی
یه سری وصله ناجور تاریخی واضح رو با جوالدوز بهم دوخته بودن با بازی های اغراق شده ای که معلوم نبود هدفش چیه
حقیقتا ملت جوگیری هستیم که این تئاتر تو ۵ دقیقه sold out میشه (که البته یکیش هم خود من)
درس عبرت: دیگه نه امتیاز تیوال رو نگاه میکنم و نه نقد کاربرها
پ.ن: واقعا نمیفهمم یه عده تو تئاتر چطوری به صدای جیر جیر صندلی هم میتونن بخندن. خوش بحالتون که انقدر تو این شرایط خوشید
تاسف: جدیدن مد شده تو تیاترها برای اینکه بگن خیلی امروزیه یا نمیدونم خنده دارش بکنن از یه سری کلید واژه خاص مثل ...دن زیاد استفاده میکنن و جالبه که یه سری هم میخندن و ظاهرا جواب میده ولی اصلا خوشایند نیست