بسبار دوست داشتم و توصیه میکنم. من هیچ پیش زمینه ای نداشتم نمایش در خصوص جنگه و به عنوان یک خوزستانی که مادرش هشت سال در آبادان پرستار بود و هرسال در سوم خرداد حس غریبی داره و همیشه و همیشه هزاران روایت از جنگ داره که بعد از سی سال هنوز روایت های جنگش تموم نشده، باید بگم که بسیار متاثر شدم، آدم نمیدونست بخنده یا گریه کنه..
ولی آخرش با صحبتهای آقای خلیلیان در خصوص متروپل اشکم دراومد
پاینده باشند این هنرمندان عزیز