چقدر خوبه که تو این زمانه ی پر از اندوه یه کمدی موقعیت عالی و جذاب ببینی بتونی بدون ترس و ناخوداگاه بخندی....خندیدن من مخاطب ...هنر بازیهای خوب دوستان و کارگردانی خوب کامران شهلایی عزیز و نوشته ی هوشمندانه و جذابش است یک رئالیسم جادویی عالی که مرز بین رئال و سورئال یا فانتزی را از بین برده بود و با اشاره به رمان صد سال تنهایی مارکز که خودت بهترین نمونه از این نوع سبک است حقا که به دل مینشیند و به بهترین شکل ممکن حق مطلب را ادا میکند به کمک فضاسازی عالی که مرهون بازی استادانه رامین ناصرنصیر و همچنین مهسا ایرانیان عزیز و همچنین دکور مینیمال خوب است...با پایانی عالی و شوکه کننده??????