به تازگی به تماشای این نمایش نشستم. باید بگم از دسته اجراهاییست که باید دیده بشه. گرچه شخصا از زمان بسیار طولانی نمایش چندان راضی نبودم و بازی نقش اصلی میتونست طبیعی تر باشه به خصوص برای نشان دادن یک زن قوی و مستقل که آسیب دیده هم نیز هست. در هر صورت بازی خانم ندایی و آقایان زندگانی و رحمتی واقعا عالی بود. خانم اکرم محمدی هم واقعا جای کار داشت نقششون. ولی حقیقتا شرح داستانی و دیالوگ ها زیبا بود و تماشایش خالی از لطف نیست.