با اینکه با نمایشنامه های کلاسیک بیشتر ارتباط میگیرم ولی این نمایش خیلی گیرا بود. یک ساعت فقط تماشا کردم و لذت بردم. من عاشق فیلم ها و نمایش هایی هستم که بجای پر بودن از دیالوگ های ماندگار، اندک دیالوگ محوری دارن و اون مفاهیم در سیر داستان پرداخته میشن تا اینکه آخر داستان درک تماشاگر از دیالوگ عمیق تر میشه. نمایش هیولای چوبی از اسمش این روند رو شروع می‌کنه.