اثری همهچیز تمام را به تماشا نشستم و چقدر لذتبخش بود … دست مریزاد
از نورپردازی و صدا گرفته تا بازیگران که همه عالی و درخشان …
و چه آواهای خوشی …
و چه پورناظریهااایی …و چه تماشاگرانِ فهیم و مشتاقی ! خلاصه که شبِ بیمانندی رقم خورد
و ای سهرااب جان تو چنین خوووب چرااایی؟ چقدر هم صدای تو بر جان و دلم نشست …
براستی که تو ققنوسِ سازی … تو ققنوس سازی
تویی که از خاکسترهای وجودمان با نواختنِ ساز ، زندگی و عشق میآفرینی❤️